Omurga, omurlardan oluşan ve omuriliği içinde barındıran bir kemik yapıdır. Yaklaşık 70 cm uzunluğunda olan omurganın içindeki omurilik ise 43-45 cm kadardır. Omurilik, omurgaya göre daha kısa olur. İskeletin kemik, kıkırdak ve her ikisinden meydana gelen kısımlarının en önemlisi olan omurga, iskeletin temel eksenini oluşturur. Omurga, ilkel balıklarda kıkırdak yapıda iken memelilerde beş kısım halinde sınıflandırılır. Bu kısımlar boyun, göğüs, bel, sakral ve kuyruk sokumu şeklinde sıralanır.

Omurga, vücuda destek sağlayan temel yapılardan biridir ve sırt bölgesinde yer alır. Omurgalılarda omurga, beyin sapından başlar ve ikinci bel omuruna kadar uzanır. Daha sonra filum terminale olarak adlandırılan bölümle devam eden merkezi sinir sistemine ait önemli bir kısımdır. Omurilik, beyin gibi meninksler denilen zarlarla çevrilidir. Bunlar beyin zarlarının devamı niteliğindedir ve zarlar arasında beyin omurilik sıvısı bulunur.

Omurgayı oluşturan temel yapılar omurlardır. Farklı sayıda ve türde omurlardan oluşur. Omurgalıların çatısını, destek yapısını ve duruşunu oluşturan temel yapı omurgadır. Omur, omurgayı meydana getiren 33-34 adet kemikten her biridir. Kafatasının altından başlayarak kuyruk sokumuna kadar uzanırlar. Omurgada bulunan omurların 7 adeti boyun omuru, 12 adeti sırt omuru, 5 adeti bel omuru, 5 adeti sakral vertebra ve 4 adeti koksal vertebradır. 33 omurun ilk 24 adedi birbirine eklemler yardımıyla bağlanır ve bunlara presakral vertebra adı verilir. Diğer 9 omur ise farklılık gösterebilir.

Omurgadaki omurlar, vücudun esnekliğini ve bükülmesini sağlayacak şekilde birbirine sıkı bir şekilde bağlıdır. Omurga, oldukça destekli bir yapı olmasına rağmen eğrilebilir bir yapısal özelliğe sahiptir. Omurgalıların hepsinde iskeletin gövde bölümünü omurga oluşturur. Omurlar arasında eklemler bulunduğundan, çeşitli yönlere doğru omurganın hareketi mümkündür. Omurga, baş, gövde, göğüs ve karın boşluğunda olan çoğu iç organın ağırlığını taşır ve bunlara destek olur. Bunun yanında başın ve gövdenin hareketini sağlar. Omurilik, içinde oldukça güvenli bir kılıf özelliğindedir. İnsanda da omurga 33-34 omurdan oluşur. 7 boyun omuru, 12 sırt omuru ile 5 bel omuru dışındaki 9-10 omurun ilk 5 adeti birleşerek kuyruk sokumunu, alttaki 4-5 adet omurun birleşimi de kuyruk kemiğini oluşturur. Omurların benzerliği sadece yeni doğanlarda belirgin olur. Vücut geliştikçe, vücudun ağırlığı, hareketlerin farklılığı ve gövdenin durumu nedeniyle omurga ve omurlarda farklılıklar meydana gelir. Omurga önden ya da arkadan bakıldığında, yan tarafa doğru eğrilmiş veya yamulmuş gibi olursa bu durum skolyoz olarak tanımlanan sorunun ortaya çıktığını gösterir. Omurga eğriliği her yaştan kişide etkili olabilir ve bu durum doğuştan ya da sonradan oluşabilir.